Het meest logische is dat je begint met het ontwerp van een product. De start van een heel proces. Ontwerpen. Welke grondstoffen zijn duurzaam? Worden de grondstoffen circulair/duurzaam gewonnen? Welke rol speelt de levensduur bij circulariteit en wat zijn de CO2-besparingen die we kunnen realiseren? Hoe circulair zijn mijn toeleveranciers? Zijn de grondstoffen bij het einde van de technische levensduur van het product herbruikbaar? En dit is nog maar een korte opsomming?
Wàt nu in het geval dat je een producent bent van producten die al jarenlang toegepast worden in de Nederlandse bouw? Producten die in groten getale zijn geleverd. Je kunt denken: tja dat is dan een gegeven met de kennis van toen en we gaan aan de slag met onze ontwikkeling om te komen tot het meest ‘ideale’ circulaire product.
Vaak ontbreekt in het rijtje van de productontwikkelaars de aandacht voor het logistieke in het circulaire traject. Stel het product is geleverd en het gebouw of product heeft het einde van zijn levenscyclus bereikt, hoe krijgen we de grondstoffen van het product dan weer gereed om als nieuw basismateriaal te kunnen gebruiken én kunnen de nieuwe producten dan weer naadloos toegepast worden?
Voor de deelnemers van de Stichting Dakmeester, verwerkers van producten, was al jaren de latente vraag aanwezig welke rol zij kunnen spelen in het circulair maken van hellende daken.
Onze start was geen nieuw product. We hebben te maken met bestaande materialen die van het dak komen in geval van renovatie.
Wat gebeurde er bijvoorbeeld met oude dakpannen? Deze werden in een container gegooid en aangeleverd bij een afvalbedrijf die er over het algemeen voor zorgde dat de brokstukken gebruikt werden voor bijvoorbeeld een basislaag voor wegverharding. Vaak werd hiervan gedacht, dat is toch circulair …
Maar stel dat je oude dakpannen zorgvuldig gescheiden kunt houden van andere bouwafval, wat kun je er dan mee? Kunnen we die dan teruggeven aan de producent? Die weet per slot van rekening zelf wat zij ooit in het product gestopt hebben.
Helaas geldt voor keramische dakpannen, een gebakken product, dat ze lastig zijn te verwerken in nieuwe gebakken dakpannen. En de betondakpannen dan? Dakpannen die je fijn maalt, kunnen dienen als zandvervanger voor nieuwe dakpannen. Maar de eisen die aan deze dakpannen gesteld worden, zijn heel hoog. De dakpannen kennen een garantie van 30 jaar waarbij de technische levensduur vaak veel hoger is - minimaal 3 keer zo lang. De basismaterialen voor nieuwe dakpannen van beton worden dan ook heel zorgvuldig op hun kwaliteit en samenstelling geselecteerd. Toch is het de Nederlandse betondakpannenindustrie (Monier) veel gelegen aan het feit dat hergebruik van de grondstoffen realiteit wordt. Zij hebben beloofd er alles aan te doen om het materiaal van oude betondakpannen in te zetten voor hun nieuwe dakpannen. Inmiddels zijn er al verschillende praktijktesten met dakpannen gemaakt uit volledig gerecyclede betondakpannen.
Ondertekening van het Convenant Betonrecycling door voorzitter Ton van der Giessen van BRBS en voorzitter Will Verwer van de Stichting Dakmeester
De Stichting Dakmeester is een platform van gekwalificeerde dakdekkers en toonaangevende producenten van materialen voor hellende daken. Dit samenwerkingsverband heeft als doelstelling om de kwaliteit van de hellende daken in Nederland naar een nog hoger niveau te brengen, gezamenlijk kennis te delen en ontwikkelingen te doen.
De kwaliteit van hellende daken bestaat niet alleen uit hoogwaardige producten in hun toepassing, maar vooral ook de kwaliteit van de verwerking. Een samenwerkingsverband met een stabiele basis al sinds 1998! Benieuwd? Lees meer over Stichting Dakmeester.
Reacties