Het planbureau bepleit voorzichtigheid op de woningmarkt omdat op de lange termijn het aantal jonge gezinnen afneemt terwijl het aantal beschikbare koopwoningen toeneemt. Tijdig anticiperen kan problemen die zich nu voordoen in de krimpregio’s mogelijk voorkomen. Denk hierbij aan leegstand en sterke waardedalingen van woningen. Aanpassen van de bestaande woningvoorraad aan de actuele wensen wordt belangrijker dan nieuwbouw. Ook het herbestemmen van bestaande (leegstaande) kantoren, winkels en ander vastgoed kan een alternatief zijn voor nieuwbouw van woningen.

Op de terreinen energie en natuur is het huidige verandertempo ontoereikend om de langetermijnopgaven tijdig het hoofd te bieden. Zo gaat de overgang van vervuilende, fossiele energie naar schone energie niet snel genoeg. Het in 2013 door meer dan veertig organisaties afgesloten ‘Energieakkoord’ richt zich op de korte termijn (tot 2020). Omdat grote veranderingen veel tijd vragen, is het zaak om niet langer te wachten met een helder beleid dat focust op de langere termijn. Het kabinet doet er verstandig aan nu over ‘beleidsversnellers’ te gaan nadenken.

Het is nu zaak snel te komen tot een coherente strategie om de benodigde en door beleid en politiek gewenste systeemveranderingen door te voeren. Zo’n transitie kost tijd, maar doet ook pijn. In bepaalde gevallen moeten bestaande structuren worden aangepast nog voordat hun economische levensduur is verstreken. Woningen, winkels of kantoren die onverkoopbaar blijven, varkens- of pluimveestallen die voor natuurverlies zorgen doordat ze op een ongunstige plek staan, kolencentrales die niet meer passen in een CO2-arm energiesysteem, windmolens in het landschap: allemaal vormen van onvermijdelijke transitiepijn.