Een dergelijke stip is nodig als we met (ge)bouwen bezig zijn. Daarbij is namelijk niet alleen de oplossing voor morgen van belang, het gaat er ook om de oplossing voor overmorgen en volgende week mogelijk te maken. Omdat woningen lang meegaan, is het te kortzichtig om alleen naar dit moment te kijken. De kwaliteit voor de zittende bewoner moet zo goed mogelijk aansluiten bij de huidige wensen, maar met oog voor de toekomst. Nog te vaak wordt er gekozen voor de korte termijn, terwijl de woning de komende tientallen jaren niet gesloopt wordt. Waarom dan toch na-isoleren in plaats van de gevel vernieuwen? Want door nu voor de korte termijn te kiezen, worden de mogelijkheden beperkt om over vijftien tot twintig jaar de woning aan te passen aan de dan geldende standaard.

Veel ingrepen die overwogen worden, zijn ingegeven vanuit de meerjarenplanning. Het betreft onderhoud waarbij de kwaliteit in stand wordt gehouden. Toevoegen van kwaliteit, zoals bij een renovatie, speelt hier geen rol. Het na-isoleren is in feite al toevoegen van extra kwaliteit. Nog verder kijken past niet in het beeld van onderhoud, maar levert op termijn wel een betere woning op. Maar hoe zorgen we ervoor dat betrokkenen toch verder gaan kijken?

Terug naar dat vakantiebeeld, de zon aan de horizon. Dit beeld hebben we ook voor de woning nodig, een geheugensteuntje om ons toch verder vooruit te laten kijken. Waar willen we zijn over dertig jaar? Welke doelgroep, welke woningindeling, welk energieverbruik en welke prijs hangt er aan de woning? De stip moet benoemd worden. Pas als je dat hebt gedaan, kun je bij ingrepen afwegen of de maatregelen een bijdrage leveren aan het toekomstbeeld. En het beeld van de zakkende zon aan de horizon? Dat is alleen om ieder die met een project bezig is eraan te helpen herinneren dat er meer is dan alleen de nabije toekomst.

Adviseur BouwhulpGroep