De crisis heeft een zelfreinigend vermogen. Opportunisten, gelukszoekers en Ferrari-verzamelaars zoeken hun heil elders. Ze maken onbedoeld de weg vrij voor bedrijven met visie en vet op de ribben. De solide bouwers, ontwikkelaars, corporaties en productleveranciers blijven. Geweldig nieuws, toch?

Maar dan, komt alles nog goed? Ja en nee. Als u uw aardrijkskundeboeken uit pakweg 1985 er nog eens op naslaat, weet u waarom niet. Zo'n 30 jaar geleden leerden we, onder het hoofdstuk Demografie, alles over afnemende bevolkingsgroei, vergrijzing, verstedelijking en meer eenpersoonshuishoudens. De statistieken van toen zijn allemaal uitgekomen. Vreemd dat we nu ineens moord en brand schreeuwen over stijgende zorgkosten, minder Vinex en een structureel veranderde woningvraag.

Voor het 'ja' op mijn vraag is er ook een antwoord: een focus op innovatie, duurzaamheid en samenwerking. Het zijn al lang geen vrijblijvende keuzes meer, maar voorwaarden voor bouwen met toekomst. Grootschalige kwaliteitsimpulsen als antwoord op minder volume. Het bestaande bezit opwaarderen en verduurzamen, met aandacht voor esthetiek, levensduur, energetische concepten en keramische kwaliteit. En met aandacht voor de behoeften van marktpartijen en bewoners.

Ketenintegratie voor fysieke en sociale vernieuwing vraagt visie. De durf om specialisten samen te brengen. Traditionele rollen vervallen, ook voor de toeleverende industrie. Het is een industrie die de schaalgrootte bezit om te investeren in techniek en duurzaamheid. Maak gebruik van die voorsprong. Betrek alle ketenpartners vanaf het ontwerpproces bij een project, dan is de doorbraak nabij. Want de mens centraal stellen, is nog uitdagender dan stenen stapelen.

Marketing manager Wienerberger