Met dit rijmpje wordt de draak gestoken met het leren; als je toch alles vergeet, waarom zou je dan leren? Alles wat we doen heeft te maken met de kennis die we hebben. Zeker als het over renoveren gaat, want dan is kennis van het bestaande een vereiste. Waarom zijn dingen destijds zo gebouwd of gedaan, en wat betekent dat voor de opgave van vandaag? Het documenteren en ontsluiten van kennis wordt dan ook steeds belangrijker.
Momenteel zijn we bezig met een inventarisatie van naoorlogse systeemwoningen. Hierbij blijkt wel weer hoe moeilijk het is om (oude) gegevens boven water te krijgen. Die zitten vaak alleen nog maar in de hoofden van mensen. Maar hoe meer je weet, des te meer je vergeet. Dus als die mensen het niet meer weten, of intussen niet meer werkzaam zijn op die plek, wie weet het dan nog wel? Wat dan nog rest is één oplossing: afdalen naar het archief om te speuren naar antwoorden. Afhankelijk van de waarde van het antwoord wordt die moeite wel of niet genomen.
Wat zou het, dit beseffende, dan toch ook mooi zijn om in de toekomst alles bij te houden. Hoe worden op dit moment de nieuwbouwwoningen gebouwd, wat wordt er gerenoveerd en hoe wordt dat gedaan? Welke overwegingen spelen een rol en welke doelgroep heeft men voor ogen? Als we dat bijhouden, wordt de opgave straks veel eenvoudiger. Maar ja, wie gaat dat nu bijhouden voor later? Wie ziet de waarde van deze kennis? Het is als met zo veel dingen: dat waar je nu in investeert, krijg je dat straks (zelf) terug. Maar als dat voordeel er niet voor onszelf is, doen we het vaak niet.
En toch. Bij de renovatieopgave van nu nemen we de moeite om terug te kijken, om te begrijpen waarom er destijds zo werd gebouwd. Als we dat begrijpen, kunnen we ook oplossingen voor vandaag de dag bedenken. Wat zijn de mogelijkheden en onmogelijkheden van de gebouwen? We gaan nu documenteren wat we op dit moment belangrijk vinden. Deze kennis gaan we vandaag de dag vastleggen en toegankelijk maken, zodat anderen er in de toekomst van kunnen leren. En dan hoeft niemand het te vergeten.
Reacties