Of het nu gaat over een lekkende kraan of iets anders, als mevrouw Munsters de corporatie nodig heeft, dan komen ze. Op dit moment is er een renovatie gaande aan het flatgebouw waar mevrouw Munsters in woont. “Voor de bouwvak is de buitenkant van het huis helemaal opgeknapt. De deuren zijn geschilderd, er zitten nieuwe ramen in, de boel is geïsoleerd en het asbest is verwijderd.”

Je hoort vaak dat een renovatie, vooral voor ouderen, ingrijpend is. Maar, mevrouw Munsters heeft niets dan lof over voor de mannen van Caspar de Haan, Renovatie & Onderhoud. “Het heeft me geen enkele moeite gekost. Zo zouden mijn kinderen komen, omdat het terras leeg moest. Toen er opeens al iemand voor de deur stond, om aan het balkon te beginnen, heeft die meneer het voor me gedaan. Ook zorgden ze er bijvoorbeeld voor dat ik nooit op een trapje hoefde te staan. Het waren écht leuke jongens.

“Mijn zoon heeft een kapsalon in Eindhoven. Caspar de Haan senior komt altijd bij hem in de salon. Hij vroeg aan mijn zoon: ‘is uw moeder tevreden?’. ‘Nou,’ had mijn zoon gezegd, ‘ik hoor nooit iets negatiefs’. Mijn zoon heeft toen namens mij een e-mail gestuurd aan de jongens omdat ze toch niet zo vaak een complimentje krijgen voor dit werk.” Over e-mails gesproken: “Als iedereen een mail kreeg over de werkzaamheden, had ik diezelfde dag nog een brief in de bus.”  

De eerste bijeenkomst vond plaats in het atrium. Daar kregen de bewoners uitleg over de renovatie. Ook dit heeft mevrouw Munsters als prettig ervaren. Maar wat haar misschien nog wel het meeste bijblijft is ‘het verhaal van de worstenbroodjes’: “Op een gegeven moment werden we uitgenodigd om beneden koffie te komen drinken en worstenbroodjes te komen eten. Maar omdat ze bezig waren het asbest te verwijderen, konden wij die dag de voordeur niet uit. Toen zei een van de jongens: ‘Nou mevrouw, dan komen wij jullie wel halen met de bouwlift’. Dat was uiteindelijk niet nodig, want het werk was toch op tijd klaar.”