De bedrijfscultuur in The City, waar dagelijks miljardentransacties op deze afstandelijke manier worden gedaan, staat in schril contrast met de cultuur van lokale energie-initiatieven. Neem bijvoorbeeld het energiebedrijf Thermo Bello van Gerwin Verschuur, die samen met twee buurmannen van rond de tachtig in de buurt meterstanden opneemt . Tijdens deze bezoeken bespreekt hij met de buren, die tevens zijn klanten zijn, hoe ze energie kunnen besparen.  

Dat is de daadwerkelijke omwenteling die plaatsvindt. We gaan voor het vertrouwen in de mens. Dat stelde bijvoorbeeld Frans Stokman vorig jaar in Energie+ in een interview met Layana Mokoginta. We moeten het weer belangrijk gaan vinden wat andere mensen van ons als persoon vinden. We willen weer aardig en sociaal zijn. Dat is een wereldschokkende revolutie .

Een heel andere angst kwam deze week voorbij in een bijeenkomst met de overheid. Er werd gezegd dat kleinschaligheid leidt tot mooie projecten maar niet tot grote stappen voorwaarts. Het zou grootschalig en robuust moeten. Het lijkt alsof we het vertrouwen beginnen te verliezen in de nieuw ingezette beweging van onderop. Volgens mij gaan we grootschalig naar duurzame energie, maar door robuuste kleinschaligheid.  Dat is ook het motto van de Verenigde Energie Cooperaties: ‘Zo lokaal als mogelijk, zo groot als nodig’.

Als mijn partner en ik binnen zeven jaar op duurzame energie kunnen omschakelen, zakelijk, privé  én op het gebied van vervoer, waarom kan niet iedereen het dan binnen vijftien jaar? Met de nieuwe technieken, financiële modellen en de gewijzigde cultuur? Er zijn stappenplannen voor huurders, kopers van eengezinswoningen en appartementen, voor bedrijven en instellingen.

Als we met betrouwbare buren, zowel privé als zakelijk, de eindgebruikers aan het roer zetten van de organisaties die in onze basisbehoeftes voorzien, is er geen  enkele reden tot angst. Deze betrouwbare  bestuurders nemen geen beslissingen uit angst. Ze beslissen wat het best past bij de eindgebruikers.  En zodra er op een ander schaalniveau gewerkt moet worden,  doen ze dat met partijen die ook zo werken, of zo gaan werken. Vanaf nu werken we met partijen die coöperatief georganiseerd zijn op basis van vertrouwen.

Als we echt willen is de energietransitie zo gepiept, met een paar ‘krachtburen’ in je wijk of op je bedrijventerrein. Ik zeg huppakee, Nederland op schone energie in 2050. Vanaf 2028 draait alleen nog maar de moeilijkste doelgroep op fossiele energie, de slapers.  Dat zijn wij toch niet?