Met verbazing las ik een artikel in de krant (1). De particuliere woningeigenaar zou de kosten voor verduurzaming veel te hoog inschatten. Gemiddeld schat de particuliere eigenaar in 22.000 euro nodig te hebben om zijn woning te verduurzamen naar label A. Het artikel gaf aan dat dit in werkelijkheid maar de helft zou bedragen. Dat leidde er bij mij toe eens goed naar de bronnen te kijken en waar deze uitspraken op gebaseerd zijn. Immers als we de verduurzaming van woningen voor dat soort bedragen kunnen invullen dan worden de klimaatambities wellicht toch haalbaar. Zitten we dan met zijn allen zo fout met de prijzen?

Volgens het artikel ’Huiseigenaren tasten in duister over kosten verduurzaming’, verschenen op 15 oktober 2019 in het Algemeen Dagblad (1) zouden bewoners de kosten van verduurzaming veel te pessimistisch inschatten. Het krantenartikel verwijst naar een onderzoek van ABN Amro (3) en laat zien dat particulieren uitgaan van kosten van gemiddeld € 22.000 om hun label te verhogen tot label A. Alles hangt natuurlijk samen met de uitgangssituatie. Het verbeteren van een woning van label B naar label A schat men in op € 13.000 en als het huidige label G/E is, denkt men € 33.000 nodig te hebben om tot label A te komen. Ter vergelijking kijkt de bank (2) naar een onderzoek van het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) (4) waarin wordt gesteld dat het verduurzamen van een particuliere woning van label G naar label A € 22.000 kost. Conclusie: bewoners schatten de kosten voor verduurzaming te somber in. In plaats van de door bewoners geschatte € 33.000 zou € 22.000 toereikend moeten zijn. Het krantenartikel dat mijn aandacht trok, gaat zelfs nog verder en impliceert dat je een gemiddelde woning voor ‘grofweg de helft minder’ kunt verduurzamen, dus een koopwoning voor €11.000,- naar label A kan brengen. Maar dat is mijns inziens vooral de opvatting van die journalist, bronnen hiervoor heb ik namelijk niet kunnen vinden. Al deze verhalen maken de beeldvorming rondom verduurzaming niet transparanter. En juist dat zorgt voor veel verwarring over verduurzamen en de betaalbaarheid daarvan.

Als we voor nu even de genoemde prijzen laten voor wat ze zijn, dan blijft de hoofdvraag wat de verduurzaming van de woningvoorraad nu inhoudt. Het Klimaatakkoord stelt dat we in 2030 1,5 miljoen woningen (huur en koop gezamenlijk) verduurzaamd moeten hebben. Als we kijken naar de hoeveelheid CO2 die hiermee gereduceerd zou moeten worden en de genoemde 1,5 miljoen woningen dan wordt duidelijk dat de gestelde ambitie in het Klimaatakkoord uitgaat van energieneutrale woningen. Dit gaat dus verder dan label A, waarmee gerekend wordt in de studies. In de diverse krantenartikelen wordt ervan uitgegaan dat verduurzamen gelijk staat aan het opwaarderen naar label A. Hoewel dit zeker een heel stuk op de goede weg is, komt het niet overeen met de aantallen en uitgangspunten in het Klimaatakkoord. Wanneer energieneutraal het doel wordt, dan is de gedachte van de bewoner, dat het eerder € 33.000 kost, zo gek nog niet en zelfs nog aan de lage kant…