Als je elke dag met renoveren bezig bent, dan lijkt het de gewoonste zaak van de wereld. Maar toch is dat voor de buitenwereld vaak niet het geval. Renovatie wordt door velen gezien als een niche, een extra afzetmarkt voor je al bestaande producten, of een activiteit om je op te richten wanneer nieuwbouw in een dip zit. In werkelijkheid ligt dat natuurlijk genuanceerder.

Sinds de oprichting van dit blad, eerst Renovatie! en later Renda, heeft er elke keer een artikel in gestaan vanuit BouwhulpGroep. In eerste instantie geschreven door de initiatiefnemer Martin Liebregts zelf, na diens overlijden heb ik dat stokje overgenomen. Deze artikelen zijn vooral beschouwend en gericht op een thema. Voor dit nummer ben ik terug gaan kijken naar de afgelopen vijf jaar, en wat de thema’s van die artikelen waren. Wat was daar nu de rode draad in, en zijn dat inderdaad de thema’s die de boventoon voeren?
Woorden die in die artikelen regelmatig terugkeren zijn: capaciteit, kwaliteit, collectief, circulariteit, menukaart, component, eigendom en CO₂. En als ik door mijn oogharen kijk, lijkt zich een soort onderzoeksvraag te distilleren: Hoe kan ik bij renovatie zorgen voor kwaliteit, met aandacht voor CO₂ en circulariteit, voor verschillende vormen van eigendom, door te werken met componenten en een menukaart en op die manier samen grip te krijgen op de uitvoering van de daadwerkelijke renovatie? Ik denk dat dit een goede probleembeschrijving is van de huidige situatie op de woningmarkt.