Woningcorporaties moeten bezuinigen. Ze gooien delen van hun bezit in de verkoop, verhogen de huren en werken met betaalde serviceabonnementen voor hun huurders. Daar staat tegenover dat bepaalde bewoners(groepen) graag zelf het onderhoud organiseren, inspraak willen in wie de nieuwe buurman wordt of zelfs interesse hebben in het overkopen van woningen van de corporatie. Is een revival van zelfbeheerorganisaties anno 2014 denkbaar?
de revival van zelfbeheer26 nr 1 2014
de revival
van zelfbeheer
woningcorporaties moeten
bezuinigen. Ze gooien delen
van hun bezit in de verkoop,
verhogen de huren en
werken met betaalde
serviceabonnementen voor
hun huurders. daar staat
tegenover dat bepaalde
bewoners(groepen) graag
zelf het onderhoud organise-
ren, inspraak willen in wie
de nieuwe buurman wordt of
zelfs interesse hebben in het
overkopen van woningen van
de corporatie. is een revival
van zelfbeheerorganisaties
anno 2014 denkbaar?
tekst janneke klunder
eR is nieMand die niets doet
Motto van woonvereniging Willemina is `er moet veel samen k?nnen, maar niets samen
m?eten'. Met deze instelling kocht de vereniging in de jaren tachtig, samen met Stichting
Amsterdamse Gezondheidscentra, het poortgebouw van het voormalige Wilhelmina Gast-
huis-terrein in Amsterdam West. Het pand is verbouwd en samen met het gezondheids-
centrum in de plint van de westvleugel, vormt Willemina vandaag de dag een Vereniging
van Eigenaren. De eerste groep bewoners van bewonersvereniging Willemina bestond bij
oprichting in de jaren tachtig voor de helft uit vrienden van de initiatiefnemers, en voor de
helft uit buurtbewoners. Dit was in die tijd gebruikelijk bij stadsvernieuwingsprojecten in
de sociale huur. Minder gebruikelijk was de koop van het gasthuis van de gemeente; het
betrof een van de eerste koopprojecten in de stadsvernieuwing.
Inmiddels bestaat de vereniging meer dan 25 jaar en woont ruim de helft van de oorspron-
kelijke bewoners nog altijd in het verbouwde gasthuis. Er is een gemeenschappelijke
ruimte met keuken en toilet, een fietsenstalling en twee tuinen aan weerszijden van een
openbaar pleintje. De vereniging leidde en begeleidde de renovatie van het pand en voert
sindsdien ook het beheer. Bouwwerkzaamheden worden uitbesteed. Het technisch
beheer vindt Willemina een hele klus, omdat het een oud gebouw is dat bovendien een
aantal jaren geleden is benoemd tot rijksmonument. Los van de bestuurlijke onderhouds-
mensen, is er per trappenhuis een bewoner die zorgdraagt voor dat trappenhuis, bijvoor-
beeld voor het vervangen van kapotte lampen. De bewoners hebben verder een schoon-
maakcommissie ingesteld die tweemaal per jaar een schoonmaakdag organiseert. Ook is
er een socialecohesiecommissie die regelmatig gezamenlijke activiteiten organiseert als
filmavonden, concerten, exposities, kinderactiviteiten en feestelijke maaltijden. De
gemeenschappelijke ruimten worden daarnaast gebruikt voor workshops, yogalessen,
vergaderingen en feestjes waar bewoners bij zijn betrokken. De tuinen worden onderhou-
den door de bewoners die daaraan wonen. Hun priv?tuinen lopen over in de gemeen-
schappelijke tuin. Het bestuur en de socialecohesiecommissie vormen de spil van de
vereniging.
Een paar jaar geleden hebben drie bewoners een `klimaattop' georganiseerd om samen
na te denken over energiebesparing. Dat heeft tot verschillende collectieve en individuele
maatregelen geleid, waarvan het hoogtepunt de plaatsing was van zo veel mogelijk zonne-
panelen op het dak. Alle leden hebben daarmee ingestemd en meebetaald via een eenma-
lige extra bijdrage. Deze kwam bovenop de toch al hoge servicekosten vanwege de hoge
onderhoudslasten. Het poortgebouw telt 32 woningen. Alle huishoudens zijn lid van de
vereniging en elk huishouden heeft twee stemmen in de ledenvergadering die tweemaal
per jaar plaatsvindt. Indien er lastige of gevoelige onderwerpen op de agenda staan,
worden deze extra goed voorbereid. Bijvoorbeeld door er een commissie voor aan te
stellen die al vooraf met bewoners over het onderwerp praat. Zelden hoeft te worden
gestemd over voorstellen aan de ledenvergadering. Actief zijn binnen de woonvereniging
is geen verplichting. Er zijn dan ook meer en minder actieve leden, maar er is bijna
de revival van zelfbeheer nr 1 2014 27
Het poortgebouw van bewonersvereniging Willemina, met daarin 32 woningen
niemand die helemaal niets doet. Zo goed als alle bewoners
voelen zich moreel verplicht naar vermogen bij te dragen aan
de dingen die moeten gebeuren.
Op het voormalige WG-terrein is nog een vereniging actief, de
woon- en werkvereniging WG. Als je onder het poortgebouw
doorloopt, zie je direct links en rechts Paviljoen 1 en 2 liggen
van de vereniging, twee voormalige ziekenhuispaviljoens van
het gasthuis. De circa 111 leden van de vereniging zijn tevens
de huurders van de woon- of werkruimten. De vereniging
huurt de paviljoens van woningcorporatie Stadgenoot en
verhuurt de ruimten aan de individuele huurders. Het gaat om
ongeveer 86 HAT-eenheden en zo'n 30 bedrijfsruimten, vari?-
rend van kleine atelierruimten tot een theaterzaal van ruim
200 m2
. De vereniging is opgericht in 1993. Haar voorloper is
stichting Beheer WG-terrein, die de twee gebouwen van 1984
tot 1993 in bruikleen heeft gehad van de gemeente. In 1993-
1994 zijn de paviljoens verbouwd en is samenwerking gezocht
met WBV Het Oosten (nu Stadgenoot). Op die manier kon
enerzijds een ingrijpende verbouwing worden uitgevoerd waar-
bij de huren betaalbaar bleven, en anderzijds kon zo het tech-
nisch onderhoud blijven gewaarborgd.
bewonersverenigingwillemina
de revival van zelfbeheer28 nr 1 2014
bewoneRs wijZen
woningen toe
Aan de Haagse Brouwersgracht ligt het
negentiende-eeuwse Pandercomplex van
voormalige meubelfabriek Pander & Zn,
later Regionaal Centrum voor de
Bescherming Burgerbevolking. Na het
wegtrekken van deze organisatie raakte
het complex begin jaren tachtig in verval.
Maar dankzij initiatief van krakers en de
steun van buurtbewoners, is in datzelfde
decennia het Gemeentelijk Woningbedrijf
(later Vestia) overgehaald de Panderfa-
briek niet te slopen, maar te herontwik-
kelen tot woon-werkcomplex. Bewoners
verenigden zich in 1985 in Vereniging
Wonen Werken Pander, die tot op heden
actief is. Voor de herontwikkeling van het
complex toverde architectenbureau DAK
? in nauwe samenwerking met de (ex-)
krakers en buurtbewoners ? het gebouw
om tot een woon-werkcomplex. Het
gebouw telt op dit moment tien woon-
groepen, circa zeventig woningen (twee-
saMen naaR de VRijdagMiddagboRRel
In Utrecht Voordorp, pal aan de A27, ligt het eerste milieu-
vriendelijke woonproject van Utrecht: Het Groene Dak. De
woonwijk bestaat 20 jaar, de bewonersvereniging 25 jaar. In
1993 zijn de eerste woningen opgeleverd en de bewoners
van de wijk hebben zeggenschap over beheer van tuinen, een
gemeenschapsruimte en regenwatervoorziening. In Het
Groene Dak staan 40 huur- en 26 koopwoningen, bewoond
door circa 140 mensen: 90 volwassenen en 50 kinderen.
Bewonersvereniging Het Groene Dak onderhoudt het beheer
over de gemeenschappelijke tuin en gemeenschapsruimte
het Tuinhuis. Ook heeft een aantal huurwoningen regenwater-
voorziening in de kelders en grijswatervoorziening in een
cluster van woningen in eigen beheer. Ze maken deze jaarlijks
schoon en zorgen voor kleine reparaties.
Voor zowel de tuin als het Tuinhuis zijn werkgroepen opge-
richt. Voor het tuinonderhoud organiseert de tuinwerkgroep
al 18 jaar maandelijks een Tuindag. Hiervoor worden medebe-
woners persoonlijk aangesproken. De vereniging weet wat
ieders sterke kanten zijn; zo zijn er een klusbedrijf en een
timmerman in huis. Een hovenier, die inmiddels ook bewoner
is van de wijk, wordt betaald om het werk te begeleiden. De
beheergroep van het Tuinhuis zorgt voor reparatie en schoon-
maak en reguleert het gebruik. Reparaties en grootonder-
houdswerk worden uitbesteed, net als schoonmaakwerk. De
norm is dat onderhoudswerk standaard op milieuvriendelijke
wijze gebeurt. Elke bewoner betaalt een maandelijkse
bijdrage voor onderhoud en beheer van zowel tuin als Tuin-
huis. De huurwoningen zijn eigendom van woningcorporatie
Portaal, maar zij bemoeit zich niet met het zelfbeheer. Beide
partijen hebben een samenwerkingsovereenkomst gesloten
waarin onder andere het beheer en de toewijzing van wonin-
gen wordt geregeld. Af en toe wordt de corporatie om finan-
ci?le ondersteuning gevraagd, zoals een paar jaar geleden
voor grootonderhoud van de tuin. De vijver moest worden
uitgebaggerd, er werd een prieel aangelegd, en er kwamen
extra drainage onder de speeltuin en nieuwe banken. Omdat
de huren momenteel snel stijgen en Portaal de woningen wil
gaan verkopen, onderzoekt Het Groene Dak of de woningen
collectief kunnen worden aangekocht via een co?peratieve
vereniging.
In de afgelopen 20 jaar zijn er altijd voldoende bewoners
geweest voor het beheerwerk van de wijk. Er wordt regelma-
tig geworven. De bewoners van Het Groene Dak doen daar-
naast ook recreatieve zaken samen zoals een vrijdagmiddag-
borrel, het welkom heten van nieuwe bewoners, of het
oprichten van een zorggroep. Eens in de vijf jaar organiseert
Het Binnendoorplein met daarop onder meer een ecologisch-biologische stadstuin
harryberg
de revival van zelfbeheer nr 1 2014 29
de vereniging een groot lustrumfeest.
Viermaal per jaar wordt een krant uitge-
geven; daar is een redacteur voor en de
leden zorgen zelf voor distributie. Deze
krant wordt tegen betaling ook naar de
aspirant-ledenlijst gestuurd.
Statuten zorgen voor structuur en orga-
nisatie binnen Het Groene Dak. Er
wordt altijd getracht met instemming
van iedereen te werken. Dat is geen
consensus, maar mensen die ergens
tegen zijn, wordt gevraagd of ze een
maatregel of beslissing onoverkomelijk
vinden. Is dat het geval, dan wordt er
verder gepraat. Zo niet, dan stemmen
zij vrijwel altijd alsnog in. Het zelfbeheer
wordt als prettig ervaren door de
vereniging en zij ziet als voordelen
vooral de betrokkenheid van bewoners
en zorg voor omgeving, buurt en bewo-
ners. Enige punt van zorg is of de
betrokkenheid van diezelfde bewoners
in de toekomst kan worden geborgd. Voor beheer van tuin en Tuinhuis zijn werkgroepen opgericht
t.m. vijfkamerwoningen), twee atelierwoningen en tien atelier- en
bedrijfsruimten. In het complex zijn ook tien 50+-woningen met
gemeenschappelijke voorzieningen gerealiseerd. Allen liggen gecen-
treerd rondom twee gecre?erde pleinen: het Binnendoor- en het Spij-
kermakersplein. Sinds enkele jaren is de gemeenschap verrijkt met
een eigen ecologisch-biologische stadstuin op het Binnendoorplein.
Vereniging Wonen Werken Pander is sinds haar oprichting en inge-
bruikneming van het Pandercomplex in 1989, middels een
beheerovereenkomst verbonden aan woningcorporatie Vestia. De
corporatie is eigenaar van het complex en betaalt de vereniging een
vergoeding voor het zelfbeheer dat zij in handen heeft. Pander voert
zelf woning- en bedrijfstoewijzing en mutatie-inspecties uit. Zij heeft
een eigen huismeester in dienst. Naast woningen en bedrijfsruimten,
beheert de vereniging een Panderbar en -kantoor. Maandelijks wordt
spreekuur gehouden voor belangstellenden voor woningen, woon-
groepen, ateliers, winkels, en bedrijfsruimten. Uitvoering van het zelf-
beheer wordt gedaan door een uit de bewoners en gebruikers geko-
zen (onbezoldigd) bestuur van vijf tot zes leden en vijftig vrijwilligers.
Allen zijn werkzaam en woonachtig in het Pandercomplex. Alle circa
140 bewoners en gebruikers ouder dan 18 jaar zijn bovendien lid van
de vereniging. Per jaar worden drie tot vier algemene ledenvergade-
ringen georganiseerd plus nog eens acht bestuursvergaderingen.
Tijdens deze bijeenkomsten worden beslissingen genomen. Daar-
naast is er een aantal werkgroepen dat autonoom functioneert binnen
een door de ledenvergadering vastgestelde (jaar)begroting. Regelma-
tig vindt overleg plaats met Vestia over het zelfbeheer en het onder-
houdsprogramma van de corporatie. Gezien de omvang en de vereni-
gingsstructuur van het Pandercomplex, vinden alle activiteiten plaats
op basis van vrijwilligheid.
Door de eigen woning- en bedrijfstoewijzing in combinatie met de
beslisstructuur en grootte van het complex, zijn er korte lijnen tussen
vrijwilligers, bestuur, bewoners en gebruikers. Dit is anders dan
beheer in handen van een corporatie. Daarnaast zijn ook wonen en
werken geconcentreerd rondom het Binnendoorplein, een ontwerp
dat bijdraagt aan de sociale cohesie onder bewoners. Wat ook
verschillend is van de werkwijze van corporaties, is de woningtoewij-
zing. Hierbij wordt ? naast de wettelijke inkomenstoets voor een soci-
alehuurwoning ? geselecteerd op de bereidheid tot het doen van vrij-
willigerswerk en beheerwerkzaamheden. De doelstellingen van het
zelfbeheer van het Pandercomplex zijn verankerd in een statuut. Bij
toewijzing committeren bewoners en gebruikers zich aan beheeracti-
viteiten.
Voordeel van zelfbeheer is volgens de bewoners de directe betrok-
kenheid van medebewoners en gebruikers. Het is mogelijk om ieder
direct aan te spreken op de (gemeenschappelijke) verantwoordelijk-
heid. Daarnaast is er snel resultaat zichtbaar bij maatregelen of beslis-
singen, vanwege het aanwezige draagvlak onder de bewonersgroep.
Met uitzondering van overlijdensgevallen en de woongroepen waar
studenten wonen, zijn er nagenoeg geen mutaties. Dit laatste kan ook
een nadeel zijn, omdat er zo weinig aanwas is van nieuwe bewoners.
hetgroenedak
de revival van zelfbeheer30 nr 1 2014
in HaRMonie Met de natuuR
De plannen voor de bouw van de ecologische en duurzame
wijk EVA-Lanxmeer in Culemborg ontstonden begin jaren
negentig. Een groep potenti?le bewoners werd al enkele
jaren v??r oplevering van de eerste woningen uitgenodigd
om aan het ontwikkelingsproces deel te nemen. Dit was
aanleiding om in 1998 Bewonersvereniging EVA-Lanxmeer
(BEL) op te richten. Twee jaar eerder, in 1996, was een
samenwerking gestart tussen gemeente Culemborg en de
Amsterdamse Stichting E.V.A. om een landelijk voorbeeld-
project voor duurzame stedelijke ontwikkeling te realiseren.
Gezamenlijke doelstellingen waren op natuurlijke wijze
draagvlak cre?ren voor het duurzame milieubeleid van de
overheid, integratie van mens- en milieuvriendelijke archi-
tectuur in harmonie met het bestaande landschap, duur-
zame water- en energiehuishouding, en betrokkenheid van
bewoners bij de inrichting en het beheer van hun omgeving.
Naast de bouw van enkele honderden woningen en appar-
tementen (30 % sociale sector) werden kantoren en bedrij-
ven gepland, een ecologische stadsboerderij en een ecolo-
gisch centrum. Al in 1994 had een groep van circa tachtig
belangstellenden zich bij de stichting aangemeld. Het minis-
terie van VROM stelde in 1997 een budget ter beschikking
om de start van het participatieproces vorm te geven. BEL
werd na oprichting lid van de Projectgroep EVA-Lanxmeer.
Twee jaar later werden de eerste woningen opgeleverd.
Diverse leden van BEL ontwikkelden eigen bouwinitiatieven.
De gemeente stimuleerde om voorstellen bij de projectgroep
in te dienen en zorgde voor begeleiding van het ontwerppro-
ces. Een voorbeeld, gerealiseerd op initiatief van een archi-
tect, zijn de Kaswoningen. In drie straatjes in de wijk staan
achttien woningen die grotendeels in kassen zijn gebouwd,
met inpandige terrassen en balkons. Er zijn gemeenschappe-
lijke tuinen tussen de woningen en de kassen zijn computer-
gestuurd om het binnenklimaat te regelen.
Grote drager van het sociale leven in de wijk zijn de
gemeenschappelijke tuinen. Er is een geleidelijke overgang
van priv?tuinen naar (semi-)openbaar gebied, bedoeld om
sociale cohesie te bevorderen. Deze tuinen zijn door de
bewoners ontworpen en worden door henzelf beheerd. Na
overleg met de gemeente is in 2004 de stichting Terra Bella
opgericht en is het beheer van openbaar groen overgedra-
gen aan de bewoners. Ook de boomgaard in de bescher-
mingszone van het waterwingebied van Vitens wordt door
hen beheerd. In ruil voor dit onderhoud mogen zij jaarlijks
de appels oogsten.
Een ander initiatief van een aantal wijkbewoners is de
oprichting van energiebedrijf Thermo Bello in 2008. Het
neemt de exploitatie van de wijkverwarming in Lanxmeer
over van waterbedrijf Vitens. Het lagetemperatuur warmte-
net is een essentieel onderdeel van het energieconcept
voor de wijk. Vitens beschouwde dit na een aantal jaar niet
meer als zijn kerntaak en wilde het graag overdragen. Het
bedrijf was bereid flink op de investeringen af te schrijven
om het aan Thermo Bello te verkopen. Voor de klantenad-
ministratie van particulieren is een samenwerking aange-
gaan met Greenchoice.
Om deze levend te houden, streeft BEL een regelmatige
update van de Bewonersovereenkomst na, plus woningtoe-
wijzing alleen aan BEL-leden, grote aandacht voor onder-
linge communicatie (onder andere BEL Nieuwsbrief), het in
stand houden van de diverse werkgroepen, en het organi-
seren van bewonersavonden. Dit vraagt een zekere afstem-
ming en verdeling van taken en verantwoordelijkheden.
Daarom wordt er tweemaal per jaar een algemene leden-
vergadering gehouden, is er een sterk algemeen bestuur
van minimaal vijf personen, is er secretari?le ondersteuning,
en functioneren de werkgroepen zo veel mogelijk zelfstan-
dig. Tot slot wordt de samenwerking met zelfstandige
rechtspersonen zoals stichtingen Terra Bella en Thermo
Bello vastgelegd in overeenkomsten.
Gedeelte van
ecologische en
duurzame wijk
EVA-Lanxmeer in
Culemborg
bewonersverenigingeva-lanxmeer
Reacties