In de discussie tussen zon-, wind- en kernenergie lijkt de tegenstelling: fluctuerend elektriciteitsaanbod versus stabiele levering. Maar de paradox is dat beide systemen flexibel vermogen nodig hebben om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen. Het idee is dat zon/wind niet in onze gehele elektriciteitsvraag kunnen voorzien en er dus CO2-vrij flexibel vermogen nodig is. Maar in een systeem met veel kernenergie is ook veel regelbaar vermogen nodig, voor als de kerncentrales de vraag niet kunnen voorzien.

Zon/wind kunnen niet op ieder gewenst moment in onze gehele elektriciteitsvraag voorzien. Er is dus CO2-vrij flexibel vermogen nodig om een klimaatneutrale elektriciteitsvoorziening te realiseren. Regelmatig verschijnen er opinies dat het veel aantrekkelijker is om kernenergie te gaan gebruiken, want die bron doet het altijd. Het idee is dan dat bij kernenergie geen CO2-vrij flexibel vermogen nodig is, dat draait continu en is niet afhankelijk van of het waait of de zon schijnt. Maar dat is niet juist. In een systeem met veel kernenergie is ook veel regelbaar vermogen nodig, voor als de kerncentrales de vraag niet kunnen voorzien. Het zijn andere momenten dan bij zon/wind, maar de ordegrootte is vergelijkbaar. In dit artikel laten we dat zien. Met openbaar beschikbare gegevens is berekend wat de effecten zijn van een elektriciteitssysteem maximaal gebaseerd op kernenergie en ook op een systeem met een mix.