Egbert Kunst houdt zich al sinds 1998 bezig met ketensamenwerking. Met zijn oorsprong in de commerciële wereld verbaasde hij zich over de 'eenmansacties' die hij bij de woningcorporaties zag. Dat moest anders en met inmiddels ruim twintig jaar ervaring deelt hij zijn visie op de keten.

CO₂-neutraal in 2050 is een zeer hoog doel. “Ik ben optimistisch en denk dat we het gaan halen, maar dat lukt alleen als we samenwerken!”, aldus Egbert Kunst. Hij werkt als strategisch adviseur techniek bij corporatie GroenWest. “Als corporatie wil je veilige, gezonde woningen bouwen voor mensen met een laag inkomen. Ook wil je de huren zo laag mogelijk houden. Dit kan mede door het opzetten van een zo efficiënt mogelijke organisatie en keten. Door constant processen te verbeteren. Maar hoe kun je een verbetercyclus op gang brengen als je continu met een andere partij moet werken?”

Al in 2000 kreeg Kunst de kans om met vaste partijen samen te werken. “Ik werkte toen bij de voorloper van Portaal en was tevens verbonden aan de TU Delft waar we onderzoek deden naar wat we toentertijd prestatiegericht werken noemden. Geen eenmansacties meer waarbij per project nieuwe partijen werden geselecteerd, maar samen met vaste partijen doelen stellen om zo een verbeterslag te kunnen maken. Bij de TU bedachten we hoe het beter zou kunnen en bij Portaal mocht ik dat meteen uitproberen in de praktijk. Vanuit onze vestiging in Amersfoort selecteerde ik vijf partijen om mee samen te werken. Met hen maakte ik eenheidsprijzen. Dat was eigenlijk de eerste stap naar ketensamenwerking. Twee jaar later gingen we voor het eerst met scenario’s werken en keken we per complex wat de beste aanpak was. We werkten dus veel meer een op een, dat was echt uniek in die tijd.”

Om te laten zien dat deze aanpak werkte liet Kunst een onderzoek uitvoeren. “De gehele organisatie keek naar ons en er was veel discussie. Aan de hand van dat onderzoek kon ik laten zien dat ik met mijn eenheidsprijzen onder de prijzen van andere regio’s zat. Mijn meerjarenonderhoudsbegroting was lager en ik had minder projectleiders nodig om de werkzaamheden uit te voeren.” Kunst mocht doorgaan met zijn aanpak, maar de interne discussie bleef. Het bleek lastig om de gehele organisatie mee te krijgen. Zodoende besloot Kunst om voor zichzelf te beginnen. “Ik had al enkele jaren een adviesbureau. Samen met een aantal mensen heb ik toen de tijd genomen om PGS (prestatiegericht samenwerken) door te ontwikkelen tot RGS (resultaatgericht samenwerken). Eerlijk gezegd keken we wel alleen naar de harde kant; het gehele bouwproces en hoe je dit zo efficiënt mogelijk in kon richten. De zachte kant, de cultuuromslag die ook nodig is binnen je organisatie, kwam pas veel later.”

In 2012 ging Kunst bij GroenWest aan de slag. Hier mocht hij RGS implementeren in de gehele organisatie. GroenWest, dat bestond uit drie gefuseerde corporaties, moest eerst intern alles op orde krijgen en een duidelijk beleid maken. “Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb gemerkt, is het wel dat je als organisatie een duidelijke keuze moet maken. Wie ben je? Waar wil je naartoe? Maak een duidelijke visie. Dat begint dus al bij de directie en het Management Team. Vervolgens moet je zorgen dat je interne processen aangepast worden.” Zodra de interne processen op orde waren wilde Kunst bij GroenWest partijen selecteren om een langdurige samenwerking mee aan te gaan. “Dat gebeurde eerst op basis van het VGO-keurmerk en vervolgens hebben we een aantal bedrijven op verschillende niveaus beoordeeld. Ten eerste keken we naar de uitvoering van de werkzaamheden. Daarnaast was ook de voorbereiding belangrijk. Pakt een partij haar verantwoordelijkheid, is ze creatief? Tot slot keken we op strategisch niveau. Sluit de visie van deze organisatie aan bij die van ons?”