Dat geconstateerd hebbende wil ik verslag doen van mijn recente bezoek aan een directeur-bestuurder van een woningcorporatie. We spraken af om in plaats van een gesprek op kantoor een bezoek te brengen aan een herstructureringslocatie om eens live te zien waar de corporatie mee bezig is.

Al snel na vertrek kwamen we langs de eerste complexen van deze corporatie en voordat ik het in de gaten had, kwamen we langs het een na het andere project. Het werd een boeiende rondrit langs vele woningcomplexen, lopende en gerealiseerde projecten. Van sloop nieuwbouw tot transformatie van seniorenwoningen. Van een nieuwbouwveld met gezinswoningen tot zorgcomplexen, van een NOM-renovatie tot een complete gebiedsvisie voor een klein dorp, waarbij de functie van wijkcentrum een mooie nieuwe plek heeft gekregen inclusief seniorenappartementen.

Van tweekappers tot levensloopbestendige woningen en stadsappartementen. Van ingewikkelde projecten in het centrum met nieuwbouw voor alle doelgroepen tot de realisatie de komende jaren van een compleet nieuw dorp met koop (door ontwikkelaars) en huurwoningen van de corporatie. 360 nieuwbouw huurwoningen in de komende 10 jaar (10% van het woningbezit). De indrukwekkende 'tour' eindigde bij een zeer grote herstructurering van verschillende hoogbouwflats, inclusief de realisatie van een brede school met appartementen in een prachtige vernieuwde wijk waar mensen met plezier wonen en verblijven.

De bescheidenheid, maar ook de trots van de directeur over hetgeen hij en zijn tientallen medewerkers de afgelopen jaren in samenwerking met gemeente en andere partijen hebben bereikt, was tekenend voor de gemiddelde corporatie. Hoezo niets doen? Deze corporatie heeft zijn energie en middelen ingezet voor de huurders en de maatschappij. Slimme en renderende investeringen in het woningbezit en de lokale woningmarkt met maximale inzet! En dat doen ze al meer dan 100 jaar.

Ik ben na 1,5 uur even stil geworden en heb hem een groot compliment gegeven voor zijn betrokkenheid en inzet. 'Dit moet je uitdragen' zei ik hem, als reactie op al die politici die roepen dat jullie niets doen en je geld niet investeren. 'Ach, weet je, dat vind ik niet belangrijk. Ik ben er voor mijn huurders en deze gemeente en doe dit met veel plezier en energie'.

Daarom ben ik achter mijn laptop gaan zitten en heb deze lofzang op papier gezet. Als statement tegen het gezeur over corporaties. Laten we zuinig en trots zijn op deze waardevolle en belangrijke sector, de sociale woningbouw. Tegen de directeur-bestuurders die zich herkennen in dit verhaal zeg ik 'ga zo door met renoveren, investeren, verduurzamen, nieuwbouw en maatschappelijke betrokkenheid'! En tegen de heren politici: 'Stop met zeuren over dat ze niets doen en ga zelf eens kijken buiten Den Haag'.

De woningcorporatiesector heeft een schitterend trackrecord en een mooie toekomst in het vooruitzicht om Nederland een beetje socialer te maken met betaalbare en duurzame huurwoningen!