Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt op zo’n sneaky manier. Vers in het geheugen ligt nog het bericht in de Staatscourant van 30 december (!) 2014 waarin we geinformeerd werden over de wijzigingen van de Energie Investeringsaftrek (EIA), toen er een einde kwam aan de stapeling van EIA en SDE en de MIA-vamil voor duurzaam bouwen. Dit werd bewust gedaan, zo bleek achteraf, omdat er anders onrust zou ontstaan in de sector. Ook toen was de impact op ESCo-aanbieders groot. Nu lijkt dat wederom het geval. Het financiele voordeel van zonnestroom voor de eindklant – dé grote drijfveer om over te stappen– lijkt met de nieuwe maatregelen als sneeuw voor de zon te verdampen.

Dit is meer dan een gemiste kans. Dit is frustrerend en fout, omdat de mensen met de laagste inkomens er de dupe van zijn. De lagere belasting op elektriciteit wordt teniet gedaan door de stijging van de belasting op gas. Het wordt dan nóg moeilijker om ze aan de duurzame zonnestroom te krijgen. Woningcorporaties hebben al zo’n moeite om hun huurders te laten participeren in zonprojecten. Nu het financiele voordeel kleiner wordt of zelfs wegvalt wordt dit alleen maar lastiger. Allerlei maatregelen nopen woningcorporaties om nu juist naar die ESCo’s te gaan kijken bij het verduurzamen. En dat is op zich helemaal geen verkeerde ontwikkeling. Het maakt de weg vrij voor het grote geld om druk te zetten achter de grootschalige verduurzaming. Zelfs Jeremy Rifkin verklaarde onlangs nog dat hij ESCo’s ziet als dé oplossing voor klimaatverandering. Door de nieuwe belastingaanpassing is het maar de vraag of dit nog wel het geval is. Wéér kunnen we gaan sleutelen aan onze businessmodellen. Wéér moeten we onze propositie aanpassen. In een aantal gevallen zelfs midden in een vergevorderd staduim van een verkooptraject. De klant huivert. En kun je het hem kwalijk nemen?

Hoe kan het toch dat onze overheid zo goed is in het realiseren van beleidsversnippering? Alle woordvoerders van de Tweede Kamerfracties gaan openlijk voor consistentie. En toch gebeurt het tegenovergestelde. Je kunt je haast niet aan de indruk onttrekken dat de ontwikkeling van zon-PV bewust een hak wordt gezet als gevolg van een lobby aan de andere kant van het spectrum. Ik heb op dit platform al eens eerder opgeroepen tot een stukje decentrale ongehoorzaamheid in het kader van de onduidelijke toekomst van het salderen. Ik denk dat ik die oproep echter wederom moet doen en bovendien kracht bij ga zetten.

Het wordt echt hoog tijd dat we de handen ineen slaan.

Deze oproep geldt voor de sector. Waar is die sector nu ? Hij is oorverdovend stil! Waar zijn we op de plekken en momenten die er toe doen als het op het maken van nieuwe wetgeving aankomt? Waarom hoorde ik geen protest de afgelopen dagen? Een sector die zo weinig zelforganiserend vermogen toont vraagt er bijna om. Deze oproep geldt dan ook voor gemeenten en woningcorporaties. Ik vraag u: laat uw huurders niet in de kou staan! Kijk wat er mogelijk is om op lokaal vlak politieke stabiliteit te organiseren en uw huurders garanties te geven waar het gaat om duurzame zonne-energie. Er zijn steeds meer voorbeelden van gemeenten en woningcorporaties om dit te doen. Zij garanderen een prijs voor de zonnestroom die nooit hoger kan zijn dan de normale consumentenprijs voor netstroom. Het kan! Laten we samen kijken hoe we het beste om kunnen gaan met deze beleidsversnippering waar onze landelijke politici al zolang in excelleren. Bel me, mail me en zoek me op. Ik wil me er ook dit jaar niet bij neer te leggen. Die daken, die gaan we vullen, linksom of rechtsom.

Ik wens u allen een heel succesvol en zonnig 2016!