In het Algemeen Overleg Decentraal in de Tweede Kamer Commissie van 2 juli j.l. zijn de hoofdrolspelers geen goud­vissen en baby’s, maar spelen de minister en een hand­vol Kamerleden in een drama. De minister beantwoordt vragen van de Kamerleden over het decentrale energiebeleid. De minister legt in heldere zinnen uit dat alle openstaande vragen over de Postcoderoos “al in het derde kwartaal” worden opgelost en dat hij weigert de motie-Vos uit te voeren. De minister geeft gedurende het overleg in keurige zinnen aan eigenlijk geen enkel vertrouwen te hebben in de acties vanuit de participerende samenleving. Hij legt het spel feitelijk wederom drie maanden stil. We wachten op de SDE in november, op de antwoorden van de Postcoderoos en op een reactie van de Eerste en Tweede Kamer op de werkweigering van de minister omtrent de motie-Vos.

De heer Leegte van de VVD begint het overleg al lekker door op te komen voor die arme ‘dakloze’ gezinnen. Hij vindt het niet eerlijk dat ‘daklozen’ betalen voor de zonne-energie bij dakeigenaren. De wereld op zijn kop. En een bijzondere mijlpaal, de PVV spreekt – voor het eerst – over het bestaan van de klimaatverandering.

De minister spreekt deze twee Kamerleden toch bestraffend toe. Dat de Kamerleden van de PVV en de VVD spreken over grachtengordelsubsidies en "hobby’s” en niet constructief meewerken. En omdat de minister door de PVV beticht wordt van misleiding en “daar doet hij nooit aan”.

Waar hij vergeet dat hij in de Visie Lokale Energie uit 2013 meldt dat Nederland een voorloper is. Dat is misleiding omdat we samen met Malta, Luxemburg en het Verenigd Koninkrijk vet onderaan bungelen op de lijst van 27 Europese landen.

En dat hij meldt dat een aansluiting op het net van een prachtig zonneproject van de Haarlemse energiecoöperatie DE Ramplaan € 5.000,- kost. Terwijl hij weet dat een aansluiting op het net DE Ramplaan € 60.000,- zal kosten.

En hij meent de Eerste Kamer niet te misleiden met een interpretatie van de elektriciteitswet waar geen enkel zichzelf respecterend jurist zich aan waagt. En dus eigenlijk aan werkweigering doet door de motie-Vos over het zogenaamde Ontzorgmodel naast zich neer te leggen.

Misleidt de minister ons als hij zegt dat het de staat 16 cent per kWh kost als er gesaldeerd wordt achter de meter? Hoeveel kost het de staat als ik zelf groenten kweek op mijn dakterras? Het is toch prachtig dat een burger een broccoli kweekt of een zonnepaneel plaatst, waardoor de burger het concept voedsel en energie dichtbij brengt? En daardoor minder energie gaat gebruiken als burger thuis en ook als ‘burger op zijn of haar werk’? Dan halen we de 14% duurzame energie-doelstelling van 2020 veel makkelijker.

Daarnaast kwam in het overleg nog een ander interessant fenomeen aan de orde. Agnes Mulder had het over “de burger van onderaf”. Dat is vast een mooie geboorte geweest. Heb je ook burgers die uit het midden komen – keizersnee? Het moet niet gekker worden. Straks hebben we ook burgers van bovenaf en van achteren? Elke persoon is als ie in bed ligt een burger en als we wakker worden hebben we de keuze uit verschillende petten. Ook tijdens het dragen van de overheidspet of de ondernemerspet blijven we diezelfde burger met de bijbehorende ver­ant­woor­de­lijk­heid. En daar sprak de minister dan ook de heer Leegte aan op aan. Dat hij ver­ant­woor­de­lijk­heid moet nemen en – in mijn woorden – zich niet als een baby gedraagt.

Hoera, de chaos is bijna compleet… De participatiesamenleving gaat namelijk gewoon door, of de minister het spel nu stillegt of niet. We lezen het Toverboek van Oom Klaas uit en als het boek dicht is, is midden in de chaos de energiewereld ineens gekanteld. En dan blijkt dat we ineens terecht zijn gekomen in een wereld op schone energie.