De politieke partijen zijn verdeeld over welke energiebron ons onafhankelijk maakt na 2030. Op rechts praten politici over kernenergie. Op links praten ze over duurzame bronnen.  Stel dat een van de twee richtingen werkt, dan zijn we onafhankelijk in 2030. In de ogen  van de VVD geeft kernenergie betrouwbaarheid en onafhankelijkheid. Maar, kan er een kerncentrale gebouwd worden voor 2030? Volgens mij niet.

Wat ons allen bindt is de periode 2025 tot 2030. Daar kunnen we het met alle politieke partijen over eens zijn. Ons gas is dan op en niemand ziet een nieuwe kerncentrale gebouwd worden voor die tijd. Politieke partijen hebben tot nu toe samen nog geen oplossing gevonden voor dit vraagstuk. Minister Kamp heeft de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur gevraagd om ‘op basis van trends en ontwikkelingen enkele scenario’s te schetsen voor de energievoorziening in Nederland op middellange termijn, waarbij het einddoel een volledig duurzame energiehuishouding in 2050 is’.

VVD-er Henry Meijdam, die het voorzitterschap bekleedt van deze Raad, definieert duurzame energie als betaalbaar, betrouwbaar en leveringszeker. Volgens de VVD valt hier kernenergie onder, de vraag is -naast de betrouwbaarheid en de beschikbaarheid van de grondstof - hoe betaalbaar de risico’s van deze energievorm zijn. In ieder geval is er al €300 miljoen aan subsidie nodig om de haalbaarheid te onderzoeken.

Ook het CDA heeft in het verleden de partijpolitiek, onder druk van een deel van de kiezers, ondergeschikt gemaakt aan een visie  die het landsbelang centraal zet. En in onze gemeente Amsterdam dreigt energie een splijtzwam te worden, waar juist eenheid en samenwerking een voorwaarde is om de komende tien jaar echt iets voor elkaar te krijgen. Partijpolitiek speelt helaas een belangrijkere rol dan het zekerstellen van de energievraag.  PvdA, D66 en ook Groen Links rollen over elkaar heen in persoonlijke vetes, in plaats van de handen ineen te slaan voor een gezamenlijk plan. We zien haat en nijd in plaats van samenwerking voor een dreiging die zich binnen tien jaar aandient.

Een gezamenlijke energievisie is niet alleen hard nodig. Het is ook een onderwerp dat bij alle partijen kiezers kan trekken. Als maar duidelijk wordt dat het om veel meer gaat dan alleen energie. Energie van eigen bodem, uit eindeloze, natuurlijke bronnen gaat immers ook over nieuwe banen, 20.000 alleen al in de Metropoolregio Amsterdam.  En Nederland gaat een koploperpositie vervullen. Daarnaast is het een oplossing voor de pijnlijke Groningse gascrisis. Het alternatief is dat we binnen tien jaar zijn overgeleverd aan Poetin, die onze kraan aan of uit kan zetten.

Op 25 juni presenteert Henry Meijdam van de Raad voor de Leefomgeving de eerste schetsen voor een duurzame energiehuishouding tijdens het energieontbijt van Wij krijgen Kippen in Amsterdam. Wij spitsen onze oren. Pauline Westendorp