“Ik ben flink gegroeid tijdens de renovatie”, grapt Van Gurp. “Er stond een keer een hele tafel vol met eten alleen voor mij. Olijven, eieren, van alles, het was een heel diner. Ik heb hier dus ook heel wat geleerd over de Arabische cultuur en versta nu ook enkele woordjes Arabisch. Ik begrijp dat Nederlands een ontzettend moeilijke taal is om te leren, dat gaat niet zomaar. Abdulrazak en ik communiceren via de telefoon, hij doet ook moeite om met mij te praten, dat vind ik al een heel mooi gebaar.”

Waar kinderen Hekmat en Yana ondertussen een aardig woordje Nederlands spreken, hebben hun ouders daar meer moeite mee. Wanneer Hekmat niet in de buurt was om te vertalen, werd moderne technologie ingezet om toch te praten over de renovatie. Later werd er ook gepraat over Amerikaanse auto’s, motoren, en werden plannen gesmeed om een koffiehuis te maken met bouwmaterialen die overbleven. De app Google Translate vertaalt - terwijl je praat - Nederlands naar Arabisch en andersom. Op die manier werd communiceren een stuk makkelijker en ontstond een vriendschap tussen de twee mannen.

Van Gurp: “Deze familie heeft zoveel meegemaakt in Syrië. Zo zijn ze hun oudste zoon kwijtgeraakt door de oorlog. Vreselijk wat ze hebben doorstaan. Ik ben kortgeleden ook dierbaren verloren, dus op dat vlak hadden we meteen goede gesprekken. We begrepen elkaar daarin. Ik denk dat daar de band is ontstaan”, vertelt de voorman met Brabantse tongval. Raduan pinkt een traan weg terwijl Van Gurp vertelt over het begin van de vriendschap en wat de familie in Syrië heeft meegemaakt. “Dit zijn woorden die mijn vader wel begrijpt natuurlijk”, legt zoon Hekmat uit.

Raduan had een kippenhok gemaakt in de tuin. Vervolgens begon hij aan een koffiehuis. Hij had alleen helemaal geen materiaal, geen hout of ramen. “Ik ben hem gaan helpen”, vertelt Van Gurp trots. “Wij hadden materiaal over van de renovatie dat anders de container ingaat, dus dat heb ik aan hem gegeven. Daarbij stond hij te zagen met een botte zaag en te boren met een boormachine die nodig aan vervanging toe was. Ik heb een garage vol met gereedschap thuis. Wat ik dubbel had heb ik Raduan gegeven. Hij was er heel blij mee en kon weer klussen. Andersom had hij weer een wasrekje over wat ik kon gebruiken. Maar al geeft hij niks terug, dat is ook goed. Ik help hem graag verder vooruit.”

Op het koffiehuis hangt nu een bord met Van Gurps naam met daarnaast een kop en schotel afgebeeld. “Toen de renovatie op zijn eind liep, heeft het gezin dat bordje opgehangen. Als een soort dankjewel naar Frank toe”, vertelt uitvoerder Ico Staneke. Van Gurp: “Ik vind het erg mooi. Het is bijna Van Gurps café, maar dan met Arabische koffie.”

Raduan: “Toen de renovatie op het punt stond te beginnen zag ik Frank lopen. Hij had een baard en tatoeages. Hij zag eruit als iemand met wie ik wel over mijn passie voor Amerikaanse auto’s kon praten. Ik ben toen op hem afgestapt en heb geprobeerd contact te leggen. Ik vond het heel fijn dat we via Google Translate toch konden communiceren, lang niet iedereen vindt dat oké. Veel mensen willen er niet aan meewerken om via een telefoon contact te hebben.” Van Gurp: “ik vond het juist wel leuk. Het maakt mij niet uit op wat voor manier we communiceren.”

Staneke vult ze aan: “Dat is wel typerend voor Frank, ook bij de woningbouw. Waar anderen niet binnenkomen, komt hij vaak wel binnen. Hij oordeelt niet over mensen en is altijd vriendelijk. Laat hem maar even buurten en het komt goed. Frank heeft de gave om zich te binden aan mensen en sluit makkelijk vriendschappen. Dat heeft al vaker dan eens het verschil gemaakt tijdens een project.”

De band tussen het gezin en de buurt is ook verbeterd sinds de renovatie. Het gezin had het idee eerder niet helemaal geaccepteerd te worden in de wijk. Staneke en Van Gurp: “Wij hebben de buurt verteld dat het een hartstikke fijn gezin is. Nu komt Abdulrazak vaak bij buurman Willem. Eerst wilde Abdulrazak zijn kippen bijna weer gaan opruimen doordat de buurvrouw ging klagen over muizen. Zij dacht dat dit door de kippen kwam, maar er lopen hier overal sloten en er wordt vaak brood op straat gegooid, waar die muizen op afkomen. Dus ik heb een stokje gestoken voor het opruimen van die kippen, ze blijven gewoon. We gaan Abdulrazak z’n hobby niet laten afpakken.”

De twee zien elkaar ook na de renovatie nog. Van Gurp: “We zien elkaar niet elke dag, maar als ik hier ben is het altijd gezellig. Als iedereen zo was, zou de wereld er een stuk mooier uitzien”, vertelt Van Gurp. “Ik ben weleens langsgekomen op mijn chopper, dat vond hij mooi. Als ik in de buurt ben, kom ik op de koffie. Ik ga hem binnenkort ook verrassen. Dan kom ik met een paar jongens van de motorclub langs met de motor. Ik weet zeker dat hij dat leuk vindt. Het zijn allemaal goeie gasten, ze zien er gevaarlijk uit, maar dat zijn ze absoluut niet”, lacht Van Gurp.