Bewoners van de flat kregen voorafgaand aan de renovatie een uitgebreid draaiboek. Daarin stond precies wanneer, wat, waar ging gebeuren. “Als er iets afweek, vond je een briefje in de bus,” vertelt Jan Paul Berns, bewoner van het eerste uur. Hij is erg tevreden over de renovatie en dan bedoelt hij niet alleen het eindresultaat. “Tuurlijk, het was wel heftig, hier wonen tijdens de renovatie. Het was net kamperen tussen de verhuisdozen. Er stond een magnetron in de kamer, want ik had geen keuken meer. Ook de badkamer was buiten gebruik, maar ik kon douchen aan de overkant waar een rustwoning gecreëerd was. Dat was allemaal prima geregeld. Je kon ook een aantal dagen naar een wisselwoning, maar daar had ik zelf niet zo’n behoefte aan.”

De renovatie heeft iets langer geduurd dan gepland, omdat er volgens Berns asbest werd gevonden in de kitranden van de kozijnen. Daardoor heeft de bouw even stilgelegen. Maar het feit dat bewoners zelf mochten kiezen uit badkamertegels, keukenkastjes en keukenblad maakt heel veel goed. Daarbij geniet Berns van het drie dubbeldikke glas en zijn eigen verwarming. “Voorheen hadden we een blokverwarming, nu kan ik zelf mijn temperatuur regelen. En dankzij de 266 zonnepanelen op het dak en de aardwarmte – we hebben geen gasafsluiting meer – zijn de energiekosten zo gedaald, dat ik er qua maandlasten op vooruit ben gegaan.”

Berns: “Ik ben echt heel blij met het eindresultaat. Voorlopig wil ik hier niet meer weg!”