Tijdens het gesprek kwamen verschillende onderwerpen aan de orde, zoals het faillissement van Trianel, de rol van de NMa, de levensvatbaarheid van kleine energie-initiatieven en het effect van het regeerakkoord. Stuk voor stuk interessante onderwerpen, maar ik ga nu alleen het laatste behandelen.

De vertegenwoordiger van Energie-Nederland is regelmatig op bezoek in Den Haag om met de verschillende ministeries te praten over de uitwerking van het regeerakkoord en dan met name de twee zinnen die zijn opgenomen over het mogelijk kunnen verrekenen van energiebelasting op het moment dat er niet op dezelfde aansluiting wordt ingevoed en afgenomen wordt. De populaire termen hiervoor zijn zelflevering, salderen op afstand en salderen light.

Het paste volledig in de lijn van het gesprek om hem te vertellen hoe wij op dit moment bezig zijn met het voorbereiden van acties om hier zo snel, efficiënt en rendabel als mogelijk op in te spelen op het moment dat er meer duidelijkheid is over de details van de regeling.

Zelf hebben wij al een aantal producten ontwikkeld die we straks kant en klaar kunnen uitrollen voor de ontwikkeling, realisatie en exploitatie van lokale, duurzame energieprojecten. In samenwerking met een notariskantoor hebben wij alle stukken al voorbereid om een coöperatie op te richten. Deze zijn zo opgesteld dat we feitelijk alleen nog maar de naam, de locatie, het type opwek en de inleg hoeven in te vullen. Het copy-paste gehalte is dus erg hoog. We hebben al verschillende business cases uitgewerkt, niet in de laatste plaats voor grondgebonden PV-projecten. Het idee is echt heel simpel en op een zonnepark van 2,5 MWp kunnen mensen met een inleg van 667 euro al een rendement maken van 8 procent wanneer het voordeel op de energiebelasting 6 cent per kWh is. Ongeveer een vijfde van het rendement komt meteen via de energierekening en de rest van het rendement komt uit het project.

De vertegenwoordiger van Energie-Nederland reageerde een beetje geïrriteerd. “Dit is natuurlijk niet de bedoeling! Wanneer de energiebedrijven dit oppakken, neemt het een enorme vlucht en dat willen we niet. De lokale initiatieven moeten het zelf oppakken, anders gaat het veel te snel en wordt de regeling de nek omgedraaid.” Hij gaf aan dat de regeling zoals die nu in het regeerakkoord is opgenomen eigenlijk alleen maar is bedoeld om de lobby voor het salderen op afstand een beetje hun zin te geven om daarmee de discussie de mond te snoeren.

Hiermee komen we op de naïviteit. In ieder geval de mijne. Ik was in de veronderstelling dat de opname in het regeerakkoord bedoeld was om invulling te geven aan de verhoging van de doelstellingen van 14 procent duurzame energie naar 16 procent in 2020. Niet om een lobbyclub de wind uit de zeilen te nemen. Ik zit er blijkbaar helemaal naast, maar heb het vermoeden dat ik dan niet de enige ben.

Er is echter meer naïviteit in Den Haag. Wanneer ze daar tien jaar terug kijken, zullen ze zien dat er toen ook korting werd gegeven op de energiebelasting wanneer er duurzame energie werd afgenomen. Met deze regelingen verdienden de energiebedrijven (ook het energiebedrijf waar ik toen voor werkte) goud geld. Kilowattuurprijzen schommelden rond de 4 a 5 cent per kWh en dankzij de korting op de energiebelasting kon je op particulieren wel 5 cent per kWh extra verdienen door waterkrachtcertificaten in Scandinavië in te kopen. Dit laatste was toevallig vorige week nog openingsitem op het achtuurjournaal. De regeling heeft destijds nog geen drie jaar stand gehouden. Als men nu denkt dat de energiebedrijven niet massaal gebruik gaan maken van de regeling, kunnen we dat best naïef noemen.

De vertegenwoordiger zelf is in de veronderstelling dat vooral de believers willen investeren en dat ze het zelf en samen willen doen en dat ze zelf gaan uitzoeken hoe het werkt. Hij denkt ook dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen.

Ik denk dat mensen een financieel product krijgen voorgeschoteld van een duurzaam project bij hen in de buurt waarvoor ze niets anders hoeven te doen dan hun handtekening te zetten en geld over te maken. Ze hoeven zich niet bezig te houden met vergunningaanvragen, niet met bouwtekeningen, niet met contractonderhandelingen, niet met projectfinanciering, nergens mee. Deze mensen gaan, wanneer ze investeren, vanaf dag één geld besparen op de energierekening en krijgen jaarlijks het rendement op hun investering uitgekeerd. Dat kan in kilowattuurtjes maar ook gewoon in keiharde euro’s. Om in Nuon-termen te blijven: ”Goed voor het milieu, maar ook goed voor uw portemonnee!” De vraag is nu wie van ons tweeën naïef blijkt te zijn.