De voorbeelden en ontwikkelingen voor energieneutrale woningen zijn alom zichtbaar. Het is hot, trendy en je wilt vooral niet achterlopen.
Hierbij vliegen de kreten ons om de oren: beng, nom, epc-o, epv, passief etc. Soms lijkt het alsof heel de Nederlandse bouwwereld aan de slag is gegaan met concepten voor NOM-woningen. De cijfers schetsen echter een ander beeld: op nationaal niveau lopen we fors achter op de ons omringende landen op het gebied van duurzame projecten en het aanboren van alternatieve energiebronnen.
Laten we voorop stellen dat ik een groot voorstander ben van Duurzame ontwikkelingen. Binnen Antares hebben we ons dan ook concreet tot doel gesteld medio 2017 een heldere definitie te hebben wat duurzaamheid voor ons betekent. Ik roep wel eens dat we daar pas in zijn geslaagd als het een automatisme is geworden om duurzaamheid 'gewoon' toe te passen in ons dagelijkse werk. Evengoed zijn er bij ons ook al mooie voorbeelden van energetische projecten en voornemens voor NOM-projecten met toepassing van de EPV. Maar is dat duurzaamheid in zijn volle breedte?
Ik ben toch wel een criticaster als ik zie dat veel van de energiebesparende projecten, die in Nederland gerealiseerd worden, maar een eenzijdig doel lijken na te streven, namelijk de techniek en het behalen van gunstige energetische cijfers. Mijn stelling is dat we dan massaal voorbij gaan aan het welbevinden van de bewoners van diezelfde woningen. We weten allemaal dat het een onbehaaglijk gevoel met zich meebrengt als je alleen al het gevoel hebt zelf geen invloed te hebben op het klimaat in je woning.
Daarbij komt ook nog dat toegepaste technieken vaak niet begrijpelijk bedienbaar zijn voor de gemiddelde bewoner. Mijn motto hierin is: de ketting is zo sterk als de zwakste schakel; of met andere woorden: als de bewoner niet met de woning omgaat zoals we dat wensen dan is diezelfde woning in een keer niet meer zo energiezuinig als we denken. Als dan ook nog eens uit diverse voorbeelden van de afgelopen jaren blijkt dat het klimaat in dergelijke woningen wel eens te wensen overlaat, dan moeten we eens goed overdenken wat we eigenlijk nastreven. De kans dat het anders uitpakt dan we vooraf verwachten, is naar mijn mening groter dan we denken, want veel concepten die ik ken zijn gebaseerd op gemiddelde samenstellingen van huishoudens en een gemiddeld gedrag van onze bewoners. Ik kan u echter één ding verzekeren, niemand is gemiddeld!
Wat moeten we dan wel doen?
Gewoon vooral doorgaan met onze doelen nastreven en duurzame projecten realiseren, maar laten we ons in ieder geval wel altijd twee extra vragen stellen: Hoe gezond is onze woning en is de bewoner in staat de techniek te begrijpen en toe te passen?
Ric Leenders
Manager Duurzaamheid bij Woningstichting Antares
Reacties