In 2013 is groot onderhoud gestart aan de 385 woningen in de wijk Drents Dorp Oost in Eindhoven. Aan de buitenzijde zijn de gevels gereinigd, dakkapellen zijn gerepareerd of vervangen. Bewoners mochten zelf beslissen of ze ook aan de binnenzijde werkzaamheden wilden laten uitvoeren, zoals aan keuken of badkamer. Uniek aan dit project is dat bewoners zelf konden bepalen wanneer en of dat binnenonderhoud werd uitgevoerd. Het buitenonderhoud is wel volgens planning in de hele wijk uitgevoerd.

Tijdens dit intensieve onderhoudsproject zijn de bewoners samen met de Drents Dorp Angels aan de slag gegaan om hun buurt leuker en gezelliger te maken. Dat was wel nodig volgens Wikke Peters, een van de Drents Dorp Angels. “Voordat we in de buurt kwamen, was er niet zo veel onderling contact en waren de bewoners erg op zichzelf.” Samen met de twee andere Angels bracht Peters daar verandering in.

De drie kunstenaressen werden in 2011 ingehuurd door woningcorporatie Woonbedrijf om meer sociale cohesie in de wijk te brengen en de wensen van bewoners voor hun huis en de wijk te inventariseren. Inmiddels hebben ze zich min of meer overbodig gemaakt; alleen Peters wordt nog ingehuurd om bewoners te ondersteunen bij allerlei activiteiten die ze zelf in het Drents Dorp Hoofdkwartier en elders in de wijk organiseren.

Dit Drents Dorp Hoofdkwartier is gebouwd onder het viaduct tussen Strijp-S en het Drents Dorp. Het is een ontwerp van Piet Hein Eek en gemaakt van gerecyclede kozijnen. “Het hoofdkwartier transformeerde een donkere plek waar werd gedeald en waar het altijd naar urine stonk, naar de entree van de wijk. Het wordt nu volledig gerund door de mensen uit de wijk zelf. Ik ondersteun hen bij het organiseren van activiteiten, maar in principe krijg ik nog maar tot eind 2015 betaald.” Zo worden er etentjes en dansavonden georganiseerd en worden twee moestuinen onderhouden. Daarnaast doet het hoofdkwartier al enkele jaren mee aan de Dutch Design Week (DDW), een groot evenement in Eindhoven. “We maken samen met de wijkbewoners spullen die we tijdens de DDW verkopen. Het geld dat we daarmee verdienen, steken we weer in het project.”

Peters is in 2011 ook zelf in de wijk gaan wonen. “Om meer binding te krijgen met de wijk, was dat handig. Maar inmiddels bevalt het me zo goed dat ik hier blijf. Ik heb door mijn werk een heel goed contact met de buurtbewoners. Mensen waar ik eerder een beetje bang voor was, heb ik leren kennen en ze zijn nu de eersten waar ik naartoe zou gaan als ik problemen heb.” Om te infiltreren in de wijk bedachten de Drents Dorp Angels acties. Peters: “We hebben een keer ’s nachts onze beeltenissen in graffiti op muren in de wijk gespoten. Zo probeerden we onszelf onder de aandacht te brengen bij bewoners. En het werkte. Al snel werd er over ons gesproken en wilden mensen weten wie we waren. Vervolgens zijn we deur voor deur langsgegaan om ons voor te stellen.” Op die manier hebben ze de bewoners leren kennen en was het makkelijk om bewonersavonden te organiseren. Zo werd geïnventariseerd wat bewoners met hun wijk en hun huis wilden. “We kwamen al snel tot de conclusie dat ze helemaal geen onrealistische eisen hadden. Het vervangen van kunststof kozijnen door houten vonden de meesten bijvoorbeeld onzin. Maar ze wilden wel graag dat de gevels werden schoongespoten. En een aantal bewoners wilde graag openslaande tuindeuren.”

Redenen waarom hun project is geslaagd, weet Peters voor zichzelf zo op te noemen. “Voor mij is het een succes omdat ik een vrouw heb horen zeggen dat ze door nieuwe contacten in de wijk niet in een psychiatrische instelling terecht is gekomen. Een ander mooi voorbeeld is een vrijwilligersgroep van buurtbewoners die een gezin met een zwaar gehandicapt meisje ondersteunt. De vader uit dat gezin geeft als tegenprestatie salsales na de georganiseerde etentjes in het hoofdkwartier. Dat vind ik nou mooie voorbeelden van de participatiesamenleving.”

Peters denkt dat het de Angels is gelukt om echt door te dringen tot de bewoners van Drents Dorp, doordat ze zich nooit hebben gepresenteerd als exponenten van de woningcorporatie. “Zo zagen bewoners ons ook niet, dat is heel belangrijk geweest. We hebben een sterke positie verworven waardoor we problemen makkelijk konden signaleren. Soms speelden we die door naar Woonbedrijf, maar ik denk dat we ook dingen weten waar de corporatie niet van op de hoogte is. Dat is ook belangrijk om het vertrouwen van de bewoners te behouden.”

Voor haar zelf leidt dit af en toe wel tot vreemde situaties. “Ik ben een soort vertrouwenspersoon in de wijk. Je leert mensen heel goed kennen en het worden een soort vrienden, maar eigenlijk bevind je je in een grijs gebied tussen vriend en professional in. Het is ook wel eens lastig, want mensen moeten niet denken dat je dingen voor ze kunt oplossen. Daarom is die afstand tussen ons en Woonbedrijf ook goed geweest. We hebben regelmatig met bewoners meegezucht en hun verhalen aangehoord. Dat was nodig, want zo’n onderhoudsproject is heel ingrijpend en is niet mogelijk zonder een daling van het comfortniveau.”

Peters heeft goede hoop dat de bewoners de activiteiten in de wijk voortzetten. Ook wil ze graag zelf betrokken blijven. “Ik ben bezig met een subsidieaanvraag van Stichting Doen, zodat ik het ondersteunende werk kan blijven doen.” Ook hoopt ze dat het Drents Dorp Hoofdkwartier blijft bestaan op de plek waar het nu is gevestigd. “We hebben het gebouwd met een tijdelijke vergunning. Maar als ze het nu gaan afbreken, komt de hele buurt in opstand. Dat weet ik zeker.”

Renda volgt het project Drents Dorp Oost in Eindhoven al lange tijd. Wil je meer lezen over de samenwerking met de Drents Dorp Angels, lees dan het artikel ‘Reuring in de wijk’. Benieuwd wat bewoners ervan vinden? Bekijk de video ‘Niet alleen maar een huisnummer’. En ook organiseerde Renda een Renda on Tour naar het grootonderhoudsproject. Je leest het verslag ‘Focus op bewonersparticipatie, co-makership en vakmanschap’ online.