Grote systeemfouten binnen de semipublieke sector hebben geleid tot een daling in kwaliteit in de publieke dienstverlening. Ook vormden zij een bron voor immoreel gedrag van bestuurders van bijvoorbeeld woningcorporaties. Zo luidt de conclusie van de commissie-Halsema, meldt de Volkskrant.
De commissie had van het kabinet de taak gekregen een gedragscode te ontwikkelen voor bestuurders van woningcorporaties, en zorg- en onderwijsinstellingen. Aanleiding was het wanbestuur en de zelfverrijking bij Vestia, en eerder bij scholenkoepel Amarantis.
Een code is niet genoeg, zo stelt de commissie in haar rapport. Er is namelijk ‘meer aan de hand dan het immorele gedrag van bestuurders’. De term semipubliek is volgens de commissie een ‘half-om-half formulering’ en ‘een bron van ongewenst en schadelijk gedrag’.
Opnieuw dient te worden vastgelegd wat het publieke belang is van instanties. De commissie-Halsema noemt als voorbeeld de volkshuisvesting. Is die er slechts voor goede en goedkope huurwoningen of is ze ook verantwoordelijk voor de leefbaarheid van de wijken? Want hoe concreter de opdracht, hoe duidelijk het voor de sector is waar haar verantwoordelijkheid ligt, aldus de commissie.
Reacties