Zodra verhuurders een inkomensafhankelijke huurverhoging gaan vragen, kiezen zij voor een wijziging in hun beleid. De Overlegwet schrijft voor dat de huurdersorganisatie daarover op zijn minst schriftelijk moet worden geïnformeerd. Als die vervolgens vraagt om een overleg, is de verhuurder verplicht daaraan tegemoet te komen. Doet hij dat niet, dan kan de huurdersorganisatie een zaak aanspannen bij de rechter of de Huurcommissie om het nieuwe beleid te laten opschorten, totdat het overleg wel heeft plaatsgevonden.

De verhuurders waarover de Huurcommissie zich heeft uitgesproken zijn de woningcorporaties Arcade en Portaal en de institutionele belegger Vesteda. Zij meenden dat ze de uitvoering van het rijksbeleid – en daarmee hun eigen beleid – continueerden en dat daarom het overleg en advies kon worden overgeslagen. Dit is een misvatting, want het kiezen voor extra, al dan niet inkomensafhankelijke, huurverhogingspercentages moet worden beschouwd als een beleidswijziging. De betreffende verhuurder moet daarom overleggen met de huurdersorganisatie.

De Huurcommissie bepaalde dat het beleid van Vesteda wordt opgeschort tot het verzuim is hersteld, terwijl dat van Arcade pas later mag ingaan, met (opnieuw) inachtneming van de wettelijke termijnen zoals voor het aanzeggen van de huurverhoging. Ook bij Portaal kan de huurverhoging pas in augustus ingaan.

Dit jaar mochten verhuurders per 1 juli zowel een boven inflatie liggende huurverhoging, als extra inkomensafhankelijke percentages van 0,5 en 2,5 procent doorvoeren. Uiteindelijk leverde dit maximale huurverhogingen op van 6,5 procent. Veel verhuurders hebben van die mogelijkheid gebruikgemaakt zonder het advies van hun huurdersorganisatie daarover te vragen, of hen zelfs maar te informeren over de op handen zijnde beleidswijziging.