Energiezuinige woningen in heel Europa moeten bijdragen aan het verlagen van de CO2-uitstoot. Sociale verhuurders worden geacht dit actief op te pakken met energiebesparende ingrepen. Een belangrijke voorwaarde hierbij is echter steun van de overheid, zo wordt geconcludeerd in de recent verschenen uitgave Energy efficiency in housing management.
In de sociale huursector in diverse Europese landen is het besef doorgedrongen dat CO2-uitstoot van woningen omlaag moet. Veel verhuurders zijn gemotiveerd hun woningbezit aan te pakken, maar toch is energiebesparing meestal geen vast onderdeel van het voorraadbeleid. Voor daadkracht bij sociale verhuurders lijkt overheidssteun een belangrijke voorwaarde, ook in de landen waar de sector in staat is om zelf succesvolle renovatieprojecten op te leveren.
De beperkte mogelijkheden om de energie-investeringen aan de huurders door te berekenen, ervaren de onderzochte sociale verhuurders als belemmerend, vooral omdat zij energetische investeringen duur vinden en deze niet op korte termijn kunnen terugverdienen. Daarnaast stemmen huurders niet altijd toe in duurzaam renoveren omdat zij de hen voorgespiegelde besparingen op energielasten vaak wantrouwen, terwijl de huren wel omhoog gaan. En in een aantal landen ontbreekt het aan een geïntegreerd stelsel van subsidies en wettelijke verplichtingen om investeringen mogelijk te maken, aldus de uitgave.
De kans op uitvoering is vooral groot bij intrinsieke gemotiveerde verhuurders. Zekerheid over de koers van de overheid draagt daaraan bij, in de vorm van financiële steun, voorwaardenscheppend beleid en afspraken, vastgelegd in normen en convenanten. Toch mag er meer initiatief van de sociale verhuurders zelf worden gevraagd, vinden de auteurs.
De deelnemende landen zijn Zwitserland, Duitsland, Zweden, Groot-Brittannië en Oostenrijk (waar de sociale huursector voorop loopt in beleid), Nederland en Frankrijk (waar energiebeleid nog in de kinderschoenen staat), en Slovenië, Tsjechië en Denemarken (waar de ambities in de sociale huursector betrekkelijk laag blijken). Canada komt als niet-Europees land eveneens in deze laatste categorie aan bod.
De sociale huursectoren die slecht afsteken bij de andere kunnen zich op basis van dit onderzoek serieus afvragen wat hiervan de oorzaak is. Vanuit Nederlands perspectief gezien is het bijvoorbeeld confronterend dat in Oostenrijk, Duitsland en Zweden – landen die net als wij met een economische crisis kampen – de sociale huursector er desondanks in slaagt veel woningen energiezuinig te maken.
Energy efficiency in housing management. Policies and practice in eleven countries, Nico Nieboer, Sasha Tsenkova, Vincent Gruis & Anke van Hal (red.), 2012, ISBN 978-1-84971-454-9.
Reacties