"Het is zomer, je ligt op een strandbedje ergens aan de kust. Je droomt over méér dingen doen waar je energie van krijgt. Maar bij terugkomst zit je toch binnen een paar dagen weer in een vast denkstramien."
Creativiteit en een vast denkstramien zijn grote vijanden. Het is lastig is om anders te blijven denken en je eigen creativiteit (en van collega’s) ten volste te benutten. Je hersenpan staat simpelweg niet altijd in de juiste stand. De potentie die daardoor blijft liggen is zonde. Kunnen we niet af en toe op de pauzeknop drukken om terug te gaan in die vakantiestemming? Soms moet je vertragen om weer te kunnen versnellen. Werk samen, leer van anderen, durf buiten de lijntjes te kleuren. En die transitie, die komt van binnenuit.
Tijdens de Partnerdag in september nam Matthijs Hulsbosch ons mee in zijn persoonlijke transitie. Acht jaar geleden veranderde hij van vrouw naar man. Op adembenemende wijze nam hij de zaal mee in zijn verhaal. Hij vertelde hoe hij zich van jongs af aan ongewoon had gevoeld, een vreemde in het gezin waar hij opgroeide. Na het zien van TV-programma ‘Hij is een Zij’ wist hij het zeker. Het begin van een bijzondere transitie. In deze periode leerde Hulsbosch belangrijke lessen: de waarheid spreken en verantwoordelijkheid nemen, ruimte voor rouw en loslaten en aandacht voor de gevoelskant. In zijn verhaal trekt Hulsbosch parallellen naar de energietransitie. Ook hier is het belangrijk dat iedereen verantwoordelijkheid neemt: wat kun jij doen om de energietransitie te helpen? Onze huidige levensstijl is niet langer houdbaar. Het is nodig dat we loslaten, door bewust afscheid te nemen van hoe we nu leven, door te rouwen om wat niet meer is. Door aandacht voor de gevoelskant en tijd nemen voor reflectie, stilstaan en vertragen kunnen we de emoties van alle betrokkenen doorleven. Eenmaal uitgesproken, kun je verder. Je hoeft elkaar niet te veranderen, maar je kunt leren verschillen te omarmen en juist te waarderen om samen verder te komen. Daarnaast is het goed om een gemeenschappelijk doel te hebben, een eindpunt waar je samen uit wil komen. Het gaat om verandering op metaniveau. Dat betekent, niet elkaar veranderen máár het proces. De cultuur waarin we samenwerken veranderen. Dus, elkaar vasthouden, mét een gezamenlijk doel.
Na dit indrukwekkende verhaal, tijd voor Renda’s transitie. Jaren stond de bewoner centraal. Nu is er een transitie ontstaan, DE MENS staat centraal. Dus naast de bewoner óók de professional en ketenpartner. We werken in de bouw met harde deadlines en strakke planningen. Ook is er veel druk als het gaat om het klimaat en de crisis, maar we zijn allemaal mens. We hebben het nodig om te vertragen, reflecteren, om vervolgens te versnellen. We kijken naar de mensen die bij ons werken, waarvoor en waarmee we samenwerken. Hoe gaan we samen zorgen voor deze versnelling?
Onderzoek laat zien dat samenwerkingsprojecten door verstoringen anders lopen dan voorzien. Een goed team is het best in staat om verstoringen op te vangen en zo de kosten ervan te beperken. Er zijn dus hele goede redenen om zachte aspecten zwaar mee te wegen. Daarom is het hoofdthema 2023: verbinden. Subthema’s zijn samenwerken, wijkgerichte aanpak, goed werkgeverschap en nieuw speelveld. Samen met de deelnemers hebben we tijdens de Partnerdag gebrainstormd over welke onderwerpen ons hierin bezighouden. Dit nemen we mee naar volgend jaar en per kwartaal lichten we een thema uit. Ook is gevraagd wie aan welk thema een bijdrage kan leveren. We zijn blij met alle input die hiervoor gegeven is.
Reacties