"Was je voorbereid?" opent Evamarije Smit het gesprek met Ivo Ketelaars, projectleider bij Area. "Nee, niet echt!" lacht hij. "Zoiets wordt besloten en dan moet jij het gaan doen in de praktijk. Dat heeft een heel grote impact." Het opstarten van het samenwerkingstraject tussen drie onderhoudspartijen en een woningcorporatie ging niet vanzelf. Het traject heeft als doel het hele planmatige onderhoud van Area Wonen bij drie onderhoudsbedrijven (Gebroeders van der Plas, Dusol Vastgoedonderhoud en Caspar de Haan) neer te leggen. Zij zijn het samen gaan doen en al doende hebben ze geleerd. De tip van Ketelaars twee jaar na dato luidt: "Richt eerst je processen in en begin dán met de uitvoering."

Area maakt inmiddels voor het planmatig onderhoud gebruik van de kennis, kunde en ervaring van de onderhoudsbedrijven. Hiermee is de rol van de woningcorporatie uit Uden veranderd van controlerend en voorschrijvend, naar regisserend. Vertrouwen, uniformiteit en transparantie spelen hierin een hoofdrol. In de praktijk blijkt aan de onderlinge transparantie een grens te zitten, stipt Martin Treffers van Gebroeders van der Plas aan: "Dat is logisch, want volgende week ben je misschien wel elkaars concurrent." En dat is jammer, vindt Ketelaars, maar het moet werkbaar blijven. "Als jij bijvoorbeeld openheid vraagt over inkoopgegevens, kan je zomaar eens te ver gaan."

Kosten besparen

Uniformiteit, openheid, ketensamenwerking. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat het allemaal leidt tot kostenbesparing. Zijn die besparingen inmiddels meetbaar? Ad Straub van de TU Delft stelt dat samenwerking áltijd iets oplevert: "Minder werk, het is veel leuker dus je krijgt er tevreden mensen voor terug, de prijskwaliteitsverhouding wordt beter en het levert meer op dan in een vastomlijnd bestek."

Voordelen ketensamenwerking:

• Kortere doorlooptijden
• Hogere bewonerstevredenheid en medewerkerstevredenheid
• Betere prijs-kwaliteitverhouding woningen
• Meerwaarde op de langere termijn

De harde kostenbesparingen worden volgens Straub pas echt zichtbaar bij de tweede cyclus en na een aanloopperiode. Om écht kosten te kunnen besparen, moeten alle boeken open!

Op de vraag wat er allemaal nog beter kan, antwoordt Ketelaars: "De I is er, maar het puntje nog niet. Er moet nu een eindsprint komen, want er is geen weg meer terug."

Vragen uit het publiek

• Vraag voor Martin Treffers, Gebroeders van der Plas: Heb je een voorbeeld waarin je over een grens bent gegaan wat transparantie betreft? "We hebben bijvoorbeeld gekeken of we niet bij een aantal partijen zo goedkoop mogelijk glas konden inkopen. Wat betaal jij voor je glas? Dat is leuk als je samenwerkt, maar daarna is het lastig om te weten dat de een meer betaalt dan de ander. Uiteindelijk hebben we het wel open gekregen. Je moet randvoorwaarden stellen en je grenzen uitspreken."
• Vraag aan Ivo Ketelaars: Hoe hebben jullie je toetsing ingericht? "Om ons proces te toetsen, hebben we een extern bureau ingehuurd. Je moet dat wel door een onafhankelijke partij laten doen. Je wilt er immers samen slimmer en sterker uitkomen."
• Vraag aan Ivo Ketelaars: Wat zie je terug van de samenwerking als het gaat om de bewoner? "We helpen elkaar om duidelijke vragen te stellen aan de bewoner, zodat iedereen het snapt. Het is leuk om een tien te krijgen, maar als je maar één formulier terugkrijgt van de twintig, heb je toch iets niet goed gedaan. We hebben een ondergrens van vijftig procent respons ingesteld. De kracht van het consortium is dus om samen te bedenken hoe je die respons hoger krijgt."
• Vraag aan Ivo Ketelaars: Waarom hebben jullie je alsnog in drie rayons verdeeld? "Het is best nieuw en de gedachte is om van elkaar te leren. Toevoeging van Cas de Haan: ?Doordat je in de wijk zit, specialiseer je je heel erg."