De week van de componentrenovatie ging donderdag 31 maart van start. Tijdens deze eerste themabijeenkomst draaide het om de bewoner. In de overige sessies staan projectleiders, producenten, uitvoerders, informatie en logistiek centraal. Gedurende deze zes bijeenkomsten worden alle beren op de weg die leidt naar het renoveren van componenten in een serie van één verzameld, omdat je van beren leren kan. In de 24 uur van… worden de uitkomsten van de losse sessies samengevat en de beren te lijf gegaan. Het resultaat wordt donderdag 14 april besproken in het Rendakaffee op de Renovatiebeurs in Den Bosch.

Componentenrenovatie in een serie van één geeft de klant meer invloed op zijn of haar woning. Wanneer komt het mij beter uit dat de werkzaamheden worden uitgevoerd? En welke woningverbeteringen zijn gewenst om mijn leven in deze woning aangenamer te maken? Deze keuzes hebben niet alleen invloed op het woonplezier, maar ook op de betaalbaarheid van de woning.

Maar, zit de bewoner eigenlijk wel op al deze invloed te wachten? Wooncorporatie Woonbedrijf inventariseerde de wensen en mogelijkheden aan de hand van een aantal vragen:

Ja, de bewoner wil best wat touwtjes in handen krijgen. “Op voorwaarde dat alle consequenties transparant zijn”, benadrukt Anita de Haan. Zij huurt een woning van woningcorporatie Ymere in Amsterdam en is lid van het Renda-bewonerspanel. “Als ik in mijn nieuwe badkamer een bad wil in plaats van een douche, wil ik wel precies weten wat me dat gaat kosten, direct of in de huurprijs.” Hetzelfde geldt voor nieuwe zonnepanelen of dubbelglas. Wat levert het de huurder op?

Wennen?

Als dat allemaal helder is, hoeft een bewoner hier vermoedelijk niet aan te wennen, denkt Hans van Vucht. Van Vucht is ook lid van het Renda-bewonerspanel en is als onderzoeker bewonersbehoeften bij Centrum voor Woononderzoek: “Moet je eraan wennen dat de garage je auto wast na reparatie? Nee, daar hoef ik niet aan te wennen.”

Wennen of niet, Woonbedrijf wil weten wat je wel en niet aan bewoners kunt vragen: “In een co-creatie ga je samen op zoek naar oplossingen, maar hoe pak je dat dan aan? Wanneer laat je een bewoner aanschuiven? En wat wil je van die bewoner weten?” Het risico van co-creatie is dat bewoners overvraagd worden of overvragen.

Irene Neggers van woonstichting ‘thuis is zeker voor dit laatste niet bang: “Een bewoner weet heel goed wat ‘ie wil en wat kan. Een bewoner vraagt heus geen gouden kranen.”

De grote beer

De grootste beer op de weg is niet de bewoner, maar ‘het systeem’. Dan hebben we het zowel over het administratief systeem als de organisatie van de corporatie die daarop is afgestemd. “Het hele systeem is complexgewijs ingericht, aanbod gestuurd dus. We kunnen niet eens invoeren dat nummer 105 een nieuwe badkamer krijgt en nummer 73 een nieuwe keuken”, stelt Woonbedrijf. “Ook met begrotingen en verantwoordingen tegenover de politiek kom je volgens het huidige systeem in de knel”, wordt daarop gereageerd.

Het hele systeem moet vervolgens mee veranderen: componenten leasen en recyclen en samenwerken met energieleveranciers zijn zomaar wat droomscenario’s die werden genoemd.

Maak je bij voorbaat niet te druk om die beren. Als je er een tegenkomt, pak je hem goed beet om te zien wat je van beren leren kunt.